نام: میرزا محمدعلی خان فرزند قنبر علی سدهی
لقب: سروش
محل تولد: فروشان سده
سال تولد: ۱۱۹۱ خورشیدی( ۱۲۲۸ ه.ق)
تاریخ فوت: ۱۲۴۷خورشیدی( ۱۲۸۵ ه.ق)
از دهقان زادگان سده بود. پدرش از کسبه محله فروشان به شغل قصابی اشتغال داشت. از کودکی استعداد وی در سرودن شعر بروز کرد ولی به مکتب فرستاده نشد و پس از فوت پدر به دلیل ناسازگاری برادران خانه پدری را ترک کرد و در سال ۱۲۳۴ به ناچار سده را ترک کرد و به محضر آیت ا… شفتی رسید و وی سروش را فردی مستعد تشخیص و به تربیت وی همت گمارد و در محل بید آباد منزلی به او داد.
قصیده ای ۱۱۰ بیتی سرود که آوازه آن به دربار قاجار رسید و در سال ۱۳۴۷ اصفهان را ترک و به گلپایگان و سپس تهران عزیمت کرد.
زندگانی سروش همزمان با قسمتی از دوره سلطنت فتحلی شاه، تمام دوره محمد شاه و حدود ۲۱ سال از پادشاهی ناصرالدین شاه بوده است.
میرزا محمدعلی ملقب به سروش از سال ۱۲۶۴ تا ۱۲۸۵ ه. ق در تهران در عزت و شهرت زندگانی گذراند.
سروش اشعار متعددی در مدح ائمه اطهار و حضرت رسول (ص) دارد، سروش را می توان بزرگترین شاعر قصیده سرای عهد قاجار نامید که در واقع دوره بازگشت ادبی و تجدید سبک شعرای باستان بوده است.
۱- مثنوی موسوم به روضه الاسراردارای ۱۱۵۹ بیت در مقتل و مرائی حضرت خامس ال عبا سید الشهدا سروده شده است.
۲- شصت بند در مرثیه عاشورا
۳- مثنوی اردیبهشت در سرگذشت حضرت رسول اکرم و دوازده امام علیه السلام و مخصوصا شرح غزوات حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام
۴- قسمتی از اشعار فارسی کتاب الف لیل
۵- شمس المناقب در مدح پیامبر اکرم و ائمه دین سلام الله علیهم اجمعین
۶- دیوان قصائد و غزلیات و قطعات و مسمط های سروش
۷- رساله سروشیه
